Ik hou van tradities die net even anders zijn dan anders. En sinds we in het buitenland wonen, word ik me er meer en meer bewust van wie ik ben en welke normen, waarden en tradities ik van huis uit heb meegekregen.
Want als je in een land als China hebt gewoond -en nu in Duitsland- dan komen mijn overtuigingen niet zomaar overeen met de cultuur van het land. Sterker nog, soms staan mijn overtuigingen en de cultuur ter plaatse lijnrecht tegenover elkaar. En wat doe je dan als persoon? Of als moeder? Ga je mee in deze waarden of blijf je als persoon staan voor je eigen overtuigingen?
China
In China is het gebruikelijk dat kinderen ‘s middags langer slapen en ‘s avonds tussen 22:00 en 24:00 uur naar bed gaan. Op school geef je je kindje af bij de deur van het klaslokaal en mag je niet mee naar binnen. Jaarlijkse wordt er bij alle kindjes bloed afgenomen voor medische controle en dit gebeurt onder schooltijd… (Hoe bedoel je, je steekt een naald in het arm van mijn 3-jarige waar ik niet bij ben?!)
Duitsland
Hier in Duitsland zijn de verschillen kleiner, maar ze zijn er wel degelijk. Het is ongewoon om ‘s avonds uit eten te gaan met je kinderen. Als vrouw werk je hier fulltime of helemaal niet. Je kind gaat iedere dag naar het kinderdagverblijf of helemaal niet.
Op straat wordt geen gedag gezegd en is een pannenkoek een crêpe met gesmolten chocolade erop. En als ik naar mijn kinderen kijk dan stellen ze vragen, geven ze het aan als iemand door ze heen praat of als ze iets niet willen. Eigenschappen, die ik als Nederlander waardeer, maar die op andere plekken, zoals hier in Duitsland, ook wel bijdehand genoemd worden. En als je in Nederland de eerste pepernoten in de winkel ziet liggen dan verschijnen hier de eerste kerstkransjes en kerstversiering, haha
En wat doe je dan?
Blijf je bij je eigen normen en waarden? Of ga je mee in die van het land waar je woont? Want in sommige cultuurverschillen kan ik prima meegaan, maar in andere niet…
Ik leerde de laatste jaren om het leven op onze eigen manier te leven. Onze eigen normen en waarden vorm te geven. Te voelen wat het beste past bij ons gezin. Om samen met mijn partner Koen te bepalen wat het beste is voor onze kinderen. Om een traditie als sinterklaas kleiner te vieren en kerst groter uit te pakken. Om mijn kind een dag thuis te houden van school en samen een arts te bezoeken, maar ook om zo nu en dan ’s avonds gewoon lekker uit eten te gaan en los te laten wat anderen daar van vinden; zowel in het land waar we wonen als in Nederland. Er wordt toch wel iets van gevonden, dan kan ik maar beter mezelf tevreden houden.
En vandaag? Vandaag eten we pannenkoeken. Of nou ja, eigenlijk een crêpe dus ;-).
Zou jij in het buitenland willen wonen? En waar zou jij dan aan moeten wennen? Of welke gebruiken of overtuigingen blijven voor jou dan belangrijk?
